تاتی نباتی
فرا رسیدن ماه پر برکت رمضان بر همه مسلمانان مخصوصا خواننده های گرامی وبلاگمون مبارک باشه
در لحظه های ناب افطار به یاد ما هم باشید و اگه دلتون لرزید ما رو هم دعا کنید.
ما برگشتیم و یه عالمه خبرای خوب داریم.
چه خبری بهتر از این که دخمل کوچولوی مامان بالاخره راه افتاد و دل همه -به خصوص مامان بزرگای مهربونش- رو شاد کرد.
ماه بانو خانوم! همونطور که در پی نوشت پست قبل نوشته بودم 2 تیر ماه برای اولین بار به مدت چند ثانیه ایستادی و بعد از 23 روز در 25 تیرماه (در 1 سال و 1 ماه و 25 روزگی) اولین قدم زندگیت رو برداشتی اونم دوقدم پشت سر هم و فرداش 26 تیر 2 قدم تبدیل شد به 5 قدم و تا امروز که در آستانه ماه مبارک رمضان و 14 ماهگی هستی، تونستی 7 تا قدم برداری.
نبات کوچولوی من! الهی قدمهات همیشه به سوی خیر باشه و به سمت موفقیت و پیشرفت گام برداری.
چهارشنبه شب به مناسبت این موفقیت بزرگ، من و بابایی به همراه خانواده خاله جون برات جشن قدم گرفتیم که مثل همیشه عکساش آماده نیست و موکول میشه به روزهای آینده .