ریحانه و دوازدهمین ماه زندگیش(اردیبهشت 91)

خلاصه ای از 12 ماهگی خانوم کوچولوم:

- ریحانه جونم در پایان یک سالگی 9.5 کیلو وزن داری و قدت هم 77 سانته.
- 9 تا دندون داری که 8 تاش دندونای جلویی فک بالا و پایینه و یکیش هم دندون آسیابه.
- از ایستادن و راه رفتن خبری نیست.
- نانای می کنی حسابی از کجا یاد گرفتی خدا می دونه چون مامانی اهل این قرطی بازی ها نیست.
- دست دسی می کنی.
  بوس می کنی
- ناز می کنی
- فوت می کنی
- بشکن می زنی البته بی صدا، فقط اداش رو در میاری.
- همچنان عاشق سیم و شارژری.
- غیر از سیم، به برس مامان و شونه دم باریک و صافی و سینی و بتری و لیوان هم علاقه داری
- به کتری و قوری دست نمی زنی و با انگشت اشاره نشون میدی و میگی: دیز (یعنی جیز)
- کلید 3 شاخه رو فشار میدی و خاموش می کنی و همیشه یه ملافه روش می ندازیم تا نتونی خاموش کنی.
- مثل گربه ها به هرچی نخ و کاموا و ربانه علاقه داری و باهاش سرگرم میشی.
- از اسباب بازی هات زود خسته میشی و میری سراغ کشوهای آشپزخونه.
- تا دلت بخواد با خطر دست و پنجه نرم می کنی روزی هزار بار از بالای اپن آشپزخونه میاریمت پایین.
- تازگی ها از جاروبرقی می ترسی. موندم چی بگم آخه وقتی یه نی نی 2،3 ماهه بودی وقتی روشن می کردم بی خیال بودی و هیچ واکنشی نشون نمی دادی و بعدا هم که یه ذره بزرگ شدی می خندیدی و خودت رو می رسوندی بهش اما حالا که بزرگ شدی تا روشن می کنم جیغ می زنی و پا به فرار میذاری.
-هر کی میره دستشویی میری پشت در میشینی و جیغ و داد راه میندازی و در رو می کوبی و تا بیرون نیاد دست بردار نیستی.
- وقتی جیش می کنی میگی: "پوووووووووف"
- 2 روز مونده به تولد یک سالگیت برای اولین بار نیازت رو به زبون آوردی و نصف شبی تو خواب گفتی : "آبه" و من فکر کردم اتفاقی بوده اما از فرداش تا تشنه ات می شد آب می خواستی و فهمیدم که اتفاقی نبوده.


کلمات ریحانه در پایان یک سالگی:
مامان
بابا
آبـّه (آب)
دیز(جیز)
اُدا (افتاد)
آنانا(می می )
هیس هیس
پوف
اَدَ (الله اکبر و هر چز دیگه ای که اسمش رو بلد نیست در واقع اَدَ همیشه نوک زبونشه)